Diamentowa łza
Diamentowa łza
Po policzku płynie łza, diamentowa.
Cenna jak perła, którą morze na dnie swym
głęboko chowa.
Zawarte są w niej radość, smutek i
tęsknota.
W sercu zagościła jesienna słota.
Rozpędź chmury, które nad głową stoją.
Rozświetl słońcem duszę moją.
Niech raczej radość gości, miła.
By radość promienna, z oblicza biła.
Trudno żyć ciągle w tęsknocie i
rozterce.
Gdy jest daleko od Ciebie, ukochane
serce.
Chcesz być blisko, mieć je przy sobie.
Ta myśl jest zawsze w twojej głowie.
Zawołam do Boga, by spełnił prośby moje.
Byśmy byli już na zawsze, razem, oboje.
Byśmy się kochali, życie całe.
Tobie tylko, serce me oddałem.
Sławek
27.10.2006
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.