Dio pamięci żałobny rapsod

\m/_

Śpiąca ciemność wschodzi.
Uczyłeś nas nie lękać się mroku.
Twój głos niczym huragan
odpędzał każde zło.
topił fałszywą świętość
w bój stawał ze smokami.
Znów śpiąca wschodzi ciemność
- Mały Rycerz umiera.
Niedopisana druga magiczna księga
której tomów mogło być jeszcze tak wiele...
Gdzieś za granicą czasów
Pani Jeziora płacze
w bezdechu odszedł
i tak wielu nie słyszało
ostatnich życia Jego tchnień.
Ostatni Czarny Sabat
odprawił ponad Księcia Mroku.
Lecz i mi nie było dane
zobaczyć go choć raz.
Słuchać będę do końca swych dni.

A w moim małym-wielkim świecie
żałoba po małym-wielkim człowieku
ponadnarodowa.
Lecz widzę - wschodzi tęcza
światełko kiedy ciemność
Twą duszę nieśmiertelną
poniosą - szereg ostatni.
Dzieci rock'and'rolla
króla swojego z łaski swojej.

[*]

autor

Wiwern

Napisany: 2010-05-17 Dodano: 2010-05-17 18:53:36

Ten wiersz przeczytano 624 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Nieregularny Klimat Melancholijny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie