Dla Asi.....
Ten wiersz poświęcony jest pamięci mojej zmarłej przyjaciółki Asi Ł. Chcę by stał się refleksją nad życiem...
Była piękna, jasnowłosa, niebieskooka
Zwariowana lecz nie wysoka
Radosna , kochająca
Tam gdzie się pojawiała
Radość panowała
Kochała słońce, lubiła śpiewać
Buziunia jej jak aniołek
Rozświetlała wszystkim drogę życia
I w tym szczęściu tak jak źdźbło trawy
Wiatr ją zabrał
Uniósł w nieznane
Tak boleśnie doświadczył
18 lat to nie wiek na umieranie...
Więc pamiętajcie
Cieszcie się chwilą, życia używajcie
Ludzi doceniajcie, wybaczajcie
A co najważniejsze kochajcie
Bo życie jest zbyt krótkie
Traktujecie każdy dzień jakby był
ostatnim
By w chwili odejścia nie żałować niczego,
by z dumą powiedzieć
ŻYŁAM, KOCHAŁAM I NIE BOJĘ SIĘ
NICZEGO....!!!
DO DZIŚ NIE POGODZIŁAM SIĘ Z JEJ ODEJŚCIEM ALE WIEM ZE JESLI O NIEJ PAMIĘTAM TO ONA ŻYJE TO DLA CIEBIE ASIULKA!!!
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.