Dla Barbary
Czyje to prawo splątać mi ramiona ?
Przez kogo serce bić przestaje,kona ?
Na czyjej piersi me ostatnie tchnienie ?
Dlaczego wokół brak nadziei i zwątpienie
?
Gdy ciemność i chłód na wskroś przenika
a dookoła nic prócz trwogi,lęku
słyszę jak zegar mój ostatnie takty
tyka.
Odejdę cicho...nie wydam nawet jęku.
Zapłacze po mnie wiatr co wieje po
polach
załkają wierzby płaczące przy drodze,
zaszumi smutno brzoza i topola,
i ptak zaśpiewa cicho...bo odchodzę.
Jutro też wzejdzie słońce
i zakwitną kwiaty
choć oczy wszystkie jakby we łzach
zniknęły toni.
Las będzie ten sam i łąka
co przed laty,
tylko mnie już nie będzie
na wyciągnięcie dłoni.
autor
Ewa Smietanowska
Dodano: 2013-11-13 22:30:44
Ten wiersz przeczytano 1484 razy
Oddanych głosów: 12
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (15)
Ładny wiersz o uczuciu co minęło ...
Pozdrawiam
piękny wiersz o przemijaniu z nutką smuteczku ....
pozdrawiam;-)
Wszystko przemija a mimo to życie płynie dalej...
Piękna refleksja! Pozdrawiam 'D
Pięknie i melodyjnie o przemijaniu. Tak jakby to była
tylko podróż, wyjazd gdzieś tam daleko. Bardzo mi się
spodobał. Pozdrawiam.:)
jakiś smutek dzisiaj w wierszach się plecie.., ech
życie..., piękny przekaz, pozdrawiam
Wszyscy podobne mamy myśli,ale jak ładnie
utrwalone.Pozdrawiam serdecznie.
Miło poczytać, choć smutne to...
Pozdrawiam, Ewo :)
Przepięknie o przemijaniu...
Mialo byc pozdrawiam:)
I smutno i ladnie.
Poydrawiam>(
Ewuniu podoba mi się Twój wiersz tylko ta końcówka z
tym odejściem zbyt smutna.Gdzie Tobie tak
śpieszno.Kobieta jak na wybiegu a o śmierci pisze.Ja
rozumie Twoją samotność ale trzeba żyć nadzieją choć
jak mówią matka głupich.To może być dzień chwila
wpadniesz komuś lub on Tobie w oko i świat zacznie się
kręcić.Więc lepiej w ten kierunek uderzaj śmierć
przyjdzie nawet nie proszona.Zatem uśmiechu więcej i
koniec z zadawaniem się z tą w białej sukience
panią.Pozdrawiam.
Piękny wiersz. Życie tak szybko
mija, ani się obejrzymy a jesteśmy
u kresu podróży.Obyśmy tylko zostali w pamięci
najbliższych.
Pozdrawiam serdecznie.
Cudny wiersz o przemijaniu. Taka jest kolej rzeczy.
Niestety.
Bardzo piękny i wymowny wiersz.
Spokojnie i obrazowo piszesz o rzeczach trudnych, o
schyłku drogi. Po takim wierszy i zejście z tego
świata będzie poezją:)
Pozdrawiam serdecznie:)
Witaj Ewo. Bardzo smutny a zarazem piękny wiersz. Nas
już nie będzie, lecz wszystko w koło pozostanie.
Pozdrawiam serdecznie