Dla chłopczyka

Dla chłopczyka, którego imienia nie znam.......

Idę szeroką ulicą
i wlepiam gały w postaci
w puste ich oczy
w ich serca
w szare zmęczone twarze

I patrzę w nich jakby w lustro
choć wcale nie jestem taka
nie umiem życ inaczej
zresztą zaczyna znów padać

Wielkie krople już kapią
kap, kap
o brudny asfalt
ludzie jak w głupim transie
jak żaby zaczynają znów skakać...


Ulicą biegnie chłopczyk
włazi w największe kałuże
Wystawia buzię do deszczu
i kocha tę straszną burzę...

I już jest cały mokry
i śmieje się i cieszy
a ludzie patrzą na niego
i matka chyba wrzeszczy


I nagle przedziera się słońce
przebija ogromną chmurę
rozświetla oczy dziecka
i jego dziecięcą skórę...


A on wyciąga rączki
dosięgnąć fioletu chce tęczy
dla niego słońce to świeci
dla niego świat ten się kręci...!

I dla Was wszystkich Kochani........

autor

Personal

Napisany: 2004-08-03 Dodano: 2005-01-21 09:32:22

Ten wiersz przeczytano 662 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie