Dla ciebie
Dla ciebie założę sukienkę z rosy,
stopy ubiorę w szumiące morze,
promieniem słońca pomaluję włosy,
na skronie nałożę najpiękniejsze zorze.
Przypudruję twarz pyłem księżycowym,
oczy w błękicie nieba zanurzę,
usta nasączę kwiatem majowym,
a w dłonie wplotę najdziksze róże.
Na szyję nałożę wiatru powiew.
Tak ubrana u tronu twego podnóża
stanę. Wyzwolę niebo spod powiek,
a ty podejdziesz do mnie jak burza!
Spragniony pić tę rosę będziesz!
a gdy już swój murowany świat zburzysz,
słońcem włosów ogrzejesz ręce
i cały we mnie się zanurzysz..
w prześcieradłach malowanych zorzą,
zapachem róż będziesz się zachwycał,
kwiaty majowe będziesz zrywał hożo,
aż ostatni pył opadnie z księżyca.
Komentarze (4)
Świetny wiersz z pięknymi metaforami. Duża wyobraźnia
sprawia, że powstają tak piękne wiersze. Pozdrawiam
serdecznie:)
Bardzo ładny a że temat stary jak świat ? no cóż ,
wciąż aktualny , bo miłość w każdym wieku może się
przydarzyć a wyznania miłości i jej pragnienia wciąż
będziemy wyrażać w poezji .Bardzo serdecznie
pozdrawiam.:)
Bardzo ładny a że temat stary jak świat ? no cóż ,
wciąż aktualny , bo miłość w każdym wieku może się
przydarzyć a wyznania miłości i jej pragnienia wciąż
będziemy wyrażać w poezji .Bardzo serdecznie
pozdrawiam.:)
wałkowane już tyle razy, ale nadal potrafi zaskoczyć.
na plus