Dla Ciebie

I schodząc w piekło - dotknęła nieba,
oddając siebie - wieczność ma w darze,
ufność czystością - życiem potrzeba,
rajskim nektarem w przydrożnym barze.

Rozjaśnią mroki oczy świetliste,
wina i kara hołd jej oddają,
nie pohańbione to co jest czyste,
co ponad siebie w innych szukają.

Skąpana w trwodze - dumną powstanie,
naprzeciw wichrom otwarte ramiona
i łzą ostatnią sercu wydartą,
ożyje to co miało w niej skonać.

A z dna ohydy jako diament czysta,
otworzy jutra niezbrukane wrota
i odrodzona mocą feniksa,
niepokonana - uległa tęsknota.

W ciemność strącona - światłością brodziła,
kłamstwem strojona - nagą prawdą stała,
wtłoczona w bezwstyd - czystością wróciła,
miłość prawdziwa, wierna i wytrwała.

autor

smutne oczy

Napisany: 2007-12-07 Dodano: 2007-12-08 01:06:11

Ten wiersz przeczytano 432 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie