Dla ciekawych poetów
Zbyt mocny wiatr wieje
Już nie trzymam się na nogach
Wszystko na mych oczach pustoszeje
Litości ! Kropli osłody!
Ciszej dziecinko ciszej
niech nas nie słyszą ludzie
Skryjemy się gdzieś, jak najbliżej
Nie znajdzie nas "tatuś" po wódzie
A ty poeto mizerny
Czego właściwie tu szukasz
Sensacji? Natchnienia? Weny?
Nie znajdziesz- bo to wiersz o....ludziach
o tym jak jesteśmy obojętni i nie dostrzegamy drobnych spraw szarych ludzi...tak zwykłych i małych dla nas a tak wielkich dla przeżywających je
autor
AniaQ
Dodano: 2008-07-11 22:37:16
Ten wiersz przeczytano 430 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
Wiersz mocny w przesłaniu,a urzyłaś tak łagodnych
słów.Trzeba przyznać,że słowa ''bo to wiersz
o....ludziach'' są jak najbardziej trafne!Tylko
szkoda,że taka jest prawda.
Anusiu! Tak wiele powiedziałaś, słowem góry
poruszyłaś, chyba, ...że ktoś ma sercu głaz!
napisałaś tak niewiele - ale mimo to poznajemy z
wiersza dużo strasznej prawdy - zrobiłaś to w tak
niewielu prostych zwrotkach - a uruchomiłaś
czytelnikowi wyobraźnię - i wprowadziłaś w klimat i
dramaturgię zdarzenia, a wszystko tylko trzema
zwrotkami....
Poruszasz bardzo bliski mi temat..piszesz w bardzo
ciekawy sposób o bardzo wielkiej dla rodziny tragedii.
tragedie nie są wdzięcznym tematem, a Ty swoją
wrażliwością zauważasz je i ciekawie o nich piszesz.