Dla humanisty...
W młodej duszy zapisane setki pięknych
słów,
Setki marzeń wśród sentencji, rymowanych
snów.
Wśród miłości do poezji i do prozy
stron,
Zapisane w młodej duszy piękne wiersze
są.
No i żadnej znanej cyfry w duszy nie ma
tej,
Epitety, metafory - one służą jej.
Bo czy może istnieć dzisiaj cudowniejszy
twór,
Niźli dusza humanisty błądząca wśród
chmur?
autor
Inga Sad
Dodano: 2018-11-03 22:21:00
Ten wiersz przeczytano 1877 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
podoba się, wyczuwam bratnią duszę. Czekam na kolejny
wiersz
Rytmicznie, czyli poniekąd matematycznie. Nie
wzbraniałabym umysłom ścisłym spacerów wśród chmur:)
Miłej niedzieli:)
humanista jest jak durszlak albo gęsty filtr
cedzi słowa te wybrane mimo że wielekroć używane
i klei z nich to co pragnie jego głowa
na filtrze zaś zostaje wszystko i można je zużyć w
prozie potoczystej
lecz obie formy są mu miłe i lubi nimi zawracać tyłek
sory i pozdrawiam
Młodość lubi humanizm; z wiekiem nabiera się rozumu :)
Rymy początkujące, ale jest w tekście myśl
Pozdrawiam :)
jeśli możesz, skomentuj proszę...:)