Dla Karoliny
"Przyjaźń może przetrwać wieki..."
Coz czula Ania z Zielonego Wzgorza, gdy
Diane swe przyjaciolke od serca
spotkala?
A moze to nie byla Diana?
Tylko Karolina, ma przyjaciolka, ma
siostra, nieskazitelna, ktora nigdy
mnie nie opusci nawet na grob kiedys
kwiatka mi przyniesie i powspomina
barwe naszego wspolnego smiechu...
Pamietam dobrze, gdy z ciekawoscia
przypatrywalam sie jej dlugim wlosom w
warkocz spietym i tak pieknym...
Az pewnego roku z otchlani mnie wyciagnelas
i cos sie przelamalo, bo do
mnie sie usmiechnelas. Przez tyle lat
zloczane jestesmy, jak siostry ktore,
spotkaly sie dopiero w pewnym okresie...na
zawsze pozostaniesz w moim
sercu, nawet gdyby grat zrujnowal moje
zycie, to ty przyjdziesz i
odbudujesz je na nowo.
Siostry jestesmy, nieskazitelne i tak
piekne, ze rzadna dusza nas nie
rozdzieli.
Pisalam to o 24:00 po twoim telefonie. Karolino! nie zapomnij o mnie! Ten wiersz jest dla ciebie za to, ze nie zranilas nigdy moje serce!!!
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.