,,Dla niekumatych poezji...

...ech...wstyd...ludzie...wstyd..że o marne punkty walczycie....a sensu wierszy....nie chcecie pojąć....

Dla niekumatych poezji…..


Bo w poezji rzecz biega o dreszcze,
Które pamiętać chcemy najdłużej,
Kiedy czytasz, dusza woła: chcę jeszcze!!!
Bo tak dobrze wśród natchnionych wynurzeń.

Bo poezja skłaniać musi do myślenia,
Że dotykamy czegoś niezwykłego,
Że świadkiem czyjegoś obnażenia..
Jesteśmy….bolesnego lub wstydliwego.

Poezja szczerze powinna poruszyć,
Skałę najtwardszą zniweczyć w popiół.
Zwilżyć mocno oczy albo je wysuszyć,
Zagnać leniwego do myśli galopu.

I wtedy po takim czarownym czytaniu,
Chcesz wynieść autora wysoko,gdzie słońce.
On sprawił,żeś oddał się temu wzruszeniu,
On obudził radość albo łzy gorące.

I niech mnie ćwiartują lub przeklną nieczuli,
Niech mówią że z ust mych wypływa herezja,
Kto się nie rozjaśni, rozpłacze lub rozczuli,
Nigdy nie zrozumie co to jest POEZJA!!!!

... i o to LOTTO.... ;)

autor

ROZTRZEPANA

Dodano: 2005-02-21 10:10:23

Ten wiersz przeczytano 763 razy

Oddanych głosów: 35

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie