...dla (o) wszystkich...

Drżące usta, drżące dłonie
Już całe ciało ogniem płonie
Splecione ręce, złączone usta
Przestrzeń między nami już nie jest pusta
Tak mocne serca bicie
Tak wielkie szczęście o bladym świcie
Jak to ocalić dla nas dwoje ?
Wszak Miłość, Rozkosz otwierają swe podwoje
I wciąż więcej pragnąć, wciąż więcej mieć
To wszystko, czego od życia można chcieć
Czy zwyciężymy przestrzeń i czas ?
Czy już więcej nie będzie... nas ?
Czy odnajdziemy się w kolejnym niebie ?
Wierzę, że tak, mnie już nie ma bez Ciebie
Ja już nie umiem żyć sama w świecie tym
Tylko z Tobą być muszę choć w piekle, ale mym
Drżące usta, drżące dłonie
Już Twoje i moje ciało ogniem płonie...
Żarem nas ogarnia, otula płaszczem namiętności
I już nic nie czuję, prócz wielkiej błogości
Wciąż chcemy więcej, żarliwe pragnienie
Szarą rzeczywistość zamienić w piekielne spełnienie
I świat już nieważny, zrzucamy maski
Zrzucamy pęta, okowy, ochronne kaski
Tu jesteśmy sobą obdarci z codzienności szarej
W naszych ciałach nagie dusze tkwią dalej
W jednym uścisku, w chwili spełnienia
Wirujemy oboje a z nami Ziemia...
Codzienność swoje prawa wymusza na nas
Ale my mamy swój drugi świat, drugi czas
Gdzie ...drżące usta, drżące dłonie
Gdzie ...całe ciało ogniem płonie...

autor

nulinka

Dodano: 2006-11-11 10:03:45

Ten wiersz przeczytano 890 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Erotyk

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie