dla Rzymianina
mam dla Ciebie pęk promieni.. skradłam je dziś niebu niosę Tobie w podarunku z dalekiego świata...
mam niebieskie oczy
złote kłosy
i nadzieję...
w kolorze zieleni
zamknij swoje
pozwól mymi spojrzec
świat w rubiny się odmienił
pod stopami go podwoje
we wszechświecie marzeń
i rozwiniesz blade skrzydła
wysoko ku niebu
nie patrz proszę w dół
tylko uchwyc moją dłoń
przyjacielu...
Komentarze (3)
Bo przyjaźń potrafi góry wznosić.... Ładny wiersz.
ciepłem uczucia przyjaźni ubrany twój wiersz tak
barwnie metaforami oplotany:)))poz.
Piękny klimat, na plus.