Dla Sebastiana
„Dla Sebastiana”
Zabrała Ciebie Bozia do siebie
Byś siedział przy jej boku w niebie
Chciała mieć jeszcze aniołka jednego
By stworzyć raj dla dzieci i niego
Jesteś tam szczęśliwy i zadowolony
Bo zostałeś z cierpienia wyzwolony
Jesteś wśród aniołków w niebie
Tu Bóg Ojciec i Maryja patrzą na ciebie
Jesteś razem z dziadziem swoim
I niczego się nie boisz,
bo on obok ciebie stoi.
autor
Basieńka1950
Dodano: 2009-05-07 20:24:16
Ten wiersz przeczytano 1414 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
bo życie takie jest że przychodzi kres istnienia i
trzebo opuscić ten świat dla tych co pozostaja jest to
bolesne i smutne jednak taki jest ten świat ulozony
.....smutny wiersz.
smutny i delikatny-