Dla Stefci...

Ból, paraliżujący ból...
Trzymała mnie na rękę...
Mocno...a przecież była tak słaba...
Krótki, rzeżący oddech...
Oczy uciekające, patrzące przeze mnie.
Jej ciało chciało się wyprostować...
Przymknęła oczy...
I już nie oddychała...
Wypuściła moją dłoń...
Umarła... szybka chwila...
I odeszła...
Jej ciało tak szybka zrobiło się zimne...
Pomału sztywniało...

Płakałam... Taniec śmierci widziałam.

Stefania K. - jedna z nieżyjących mieszkanek DPS-u.

autor

kolorowa111

Napisany: 2009-06-10 Dodano: 2010-10-05 14:03:42

Ten wiersz przeczytano 912 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Nieregularny Klimat Smutny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie