Dla św. pamięci osoby mi bliskiej
Wiersz dla mojej zmarłej babci.
W tupocie stóp ludzich
pędzę do grobu
osoby mi drogiej.
Łza się w oku kręci
gdy widzę w mej pamięci
te chwile spędzone miło.
Lecz ją pochłonęła ziemia
i faktu tego nic nie zmienia.
Zapalić znicz tylko mogę
i wypłakać się nad grobem.
I wierzyć że kiedyś w niebie
się z nią spotkam.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.