dLa tych co się nie odnaleźli....

Ona...Wtulona w niego jak w poduszkę...
Czuje coś więcej niż on?
Ale ona jest dla niego tylko....
Odbiciem w lustrze,
Chwilą przelotną,
Przyjemną minutą.

cisza..deszcz puka do okna...

Ona..chciała dla niego życia niż dla siebie lepszego.
Chciała patrzeć,
Jak się uśmiecha,
Jak pożera wzrokiem telewizora ekran.
Chciała patrzeć.
Chciala słuchać.
Chciała czuć jego oddech blisko swojego ucha.

cisza...nagle ktoś do drzwi puka.

Ubrała szlafrok,
Wybiegła z pościeli ciepłej w podskokach,
Jakby sunęła unoszona na mięciutkich obłokach.
Drżącymi rękoma drzwi otworzyła,
Wpuściła swoje ukochane Słońce do środka.
Z ulgą odetchnęła gdy go tylko zobaczyła.

Nagle..muzykę w radiu zagłuszył wiatr.
Deszcz jak wariat tańczył na okiennej szybie.
Na krótka chwilę zamarł świat.

On...
Nie mówił nic.
Nie usmiechał się.
Nie pocałował jej.
Powiedział tylko że, to już czas,że musi iść.
Zostawił jej chusteczki,
Parę pamiątek,
Kilka zdjęć z szarej obdartej teczki,
Zostawił nawet skarpetki..

Ona...?
Otworzyła okno.
4 piętro...widok zapieral dech w piersiach
Muzyka wciąż grała...
A Ona...w otchłań żalu i smutku powoli spadała...

wiersz dedeykuję Agnieszce...jeszcze się odnajdziecie

autor

LadY SmerfetKa

Napisany: 2005-01-31 Dodano: 2005-01-31 20:02:07

Ten wiersz przeczytano 798 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Nieregularny Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie