Dla tych najwspanialszych...
Dziś dzień tych najwspanialszych stworzeń, które ciągle wzbudzają we mnie natchnienie...
Ach... kobietko... ma najdroższa,
Siódmy cudzie świata tego,
Moja boska Kleopatro,
Przyjmij oto sługę Twego.
Wszystko w Tobie całkiem różne,
Od mojej duszy i ciała,
A chęć doń Ciebie poznania,
Na me zmysły ciągle działa.
Nieodparta to pokusa,
Gdy tak patrzę na Twe skronie,
Gładkość skóry niczym jedwab,
Jak węgielki ciepłe dłonie.
Spojrzenie, za nos wodzące,
Delikatna ciała mowa,
Każdy gest jest przemyślany,
I wymowny niczym słowa.
Kryjesz w sobie stos sekretów,
Każdy coraz magiczniejszy,
Każdy wyobraźnię wzbudza,
Czyni świat bardziej cenniejszym.
Jesteś pełna romantyzmu,
Dajesz mi mnóstwo radości,
Dobra, zła i idealna...
Jesteś Aniołem Miłości.
Swoim ciałem mnie ogrzewasz,
Wyrzekasz się przyjemności,
Przytulasz mocno do siebie,
Wyciągając z bezsilności.
Za to wszystko Ci dziękuję,
Boś źródełkiem wspaniałości,
Zasługujesz na pokłony,
Całej męskiej społeczności.
Bez żadnego zawahania,
podziękuję Tobie Boże,
że nam dałeś najwspanialsze,
ze wszystkich ziemskich stworzeń!!!
...Dedykuje go wszystkim Kobietkom!!! Dziś jest wasz dzień, więc niech będzie dla was wspaniały!!! Szczególne życzenia dla mojego kochanego Słoneczka...:*
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.