Dla żonkili i blond powietrza
Jedno co będę stąd pamiętać...
Żonkile żółtawe, pełne zapachów
promiennych.
Powietrze, tlenem pachnące... pełne czegoś
gdzie nigdzie indziej nie pachnie...
Pewne słowa miłość, i blond włosy
długie.
Powinniśmy cieszyć się szczęściem póki
jest
I pogodzić się gdy odejdzie...
A ja chcę walczyć, walczyć o to
szczęście...
Żyć dla szczęścia...
Bo tylko jego mam
autor
Latająca z wiatrem
Dodano: 2007-03-13 14:22:26
Ten wiersz przeczytano 515 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.