Dlaczego?

Sen jak twarda skała ujął,Cię na wieki.
Nic już nie widzisz kochana,nie słyszysz głosów z Ziemi.
Twe usta zamknięte na zawsze,już nigdy nic do mnie nie powiesz.
Twe dłonie splecione różańcem i modły nad Tobą złożone.
Twe włosy tak piękne jak zawsze,choć martwe jak Ty cała.
Paznokcie jak zwykle zadbane,kolorami tęczy pomalowane.
I ciuchy jak zwykle porządne,dobrze wyprasowane.
I trumna też w Twoim guście,wyścielona białym jedwabiem.
Na palcu pierścionek z brylantem,od kogoś kto wciąż Cię kocha.
I słychać daremne jęki,bo w kącie za Tobą szlocha.
Znak krzyża na pożegnanie,pomyśleć,że już Cię nie zobaczę.
Garść ziemi już idzie za garścią i już nie widać Twej trumny.
Stos kwatów od wszystkich,których kochałaś,tylko gdy żyły podcinałaś to o nich zapomniałaś.
Tuziny róż,chryzantemy,gerbery,bratki,goździki
I myśl na dnie serca,ze Ciebie już nie zobaczymy.
Łzy z szczerego smutku i serca głębokiej rozpaczy.
Wielki ból,bo Ciebie już nie ma ...

autor

bulcia

Dodano: 2008-06-09 17:39:28

Ten wiersz przeczytano 500 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Wolny Klimat Obojętny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie