Dlaczego?

Tej, co zmaga się z chorobą... pamietaj, nie jesteś sama!

Spokojny wieczór,
Na pozór łagodny,
Nagle telefon,
I krótka rozmowa..

- Tak?
- Nie... O Boże....

I wiadomo...
Nic dobrego nie usłyszałam
łzy i pytanie "dlaczego"

A teraz znów pytam
Ile razy przyjdzie mi jeszcze
Zapytać "dlaczego"

I dlaczego znów musze o to pytać
Gdy postanowiłeś Ty o Wszechmogący
O jej losie
Jak tragicznym pokłosie...

bo czasem ból jest objawiony pytaniem "dlaczego"...

autor

Firmly

Napisany: 2007-01-15 Dodano: 2007-01-15 19:02:02

Ten wiersz przeczytano 425 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie