Dlaczego
dlaczego musimy zabić wiele miłości
żeby wiedzieć jak kochać
dlaczego musimy upodlić prawdę
aby uwierzyć
że bez niej
nie można patrzeć prosto w oczy
dlaczego dno staje się opoką
na której wznosimy krzyk do Boga
dlaczego dopiero w chwili śmierci
wiemy jak żyć
stojąc nad własną chwilą
patrzę wstecz i słucham
odpowiedzi
którą
szepta czas
czas co ciało zamienia w ducha
Z tomiku ,,To tylko wszystko,,
autor
Mirosław Madyś
Dodano: 2018-11-05 21:33:57
Ten wiersz przeczytano 746 razy
Oddanych głosów: 12
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (28)
Ossa - pożyjemy zobaczymy :) dziękuję za wnikliwy
komentarz. Pozdrawiam :)
...dlaczego dopiero w chwili śmierci
wiemy jak żyć“ - to tylko hipoteza, bo nikt z nas nie
wie, co będziemy wiedzieli w chwili kiedy i do nas
zawita! Dla mnie za mało autentyczności, a zbyt wiele
tych „dlaczegów”...
Ankhnike - podobno lepiej późno niż wcale. Dziękuję za
komentarz:) Pozdrawiam:)
wiatr z północy - twoja interpretacja pokrywa się z
moim zamysłem. Dziękuję za odwiedziny i pozdrawiam:)
mariat - dziękuję za komentarz:) Pozdrawiam :)
Właśnie. Dlaczego?
Bo człowiek zechciał sam sobą rządzić.
Właśnie. Dlaczego?
Bo człowiek zechciał sam sobą rządzić.
dlaczego musimy zabić wiele
żeby wiedzieć jak kochać
dlaczego musimy upodlić prawdę
aby uwierzyć że bez niej
nie można patrzeć prosto w oczy
dlaczego dno staje się grobem
na której wznosimy krzyk do Boga
dlaczego dopiero w chwili śmierci
wiemy jak żyć
stojąc nad własnym grzechem
patrzę wstecz i słuchasz
odpowiedzi którą szepcze gorycz
jak dla za słodkie i czytam po swojemu ,,pozdrawiam
autora i przepraszam za interpretacje w/w utforu
Uczymy się na błędach to fakt, tylko dlaczego czasami
zbyt późno aby to coś dało... pozdrawiam serdecznie.
zefir - dziękuję za komentarz i pozdrawiam :)
Udany wiersz pozdrawiam
Sławomir.Sad - dziękuję za ciepły komentarz:)
Pozdrawiam:)
DoroteK - Dziękuję za komentarz:) Pozdrawiam:)
Halina53 - o tym jest wiersz. Dziękuję za komentarz i
pozdrawiam:)
...i uczy się na błędach...