Dlaczego nie...
Mój aniele, pocałunki zostaw młodym.
My połączmy się liryką w nas zaklętą.
Literackie proponuję dla nas gody.
Zamknij oczy, moja droga, by wraz ze mną
udać w podróż się gryzmołem naznaczoną,
po horyzont sięgać piórem, w rymach
pływać.
Szczyty, które zapomnieniem przyprószono
czas najwyższy już odkurzyć. Domniemywam
że tęsknota w rogu zgięta doskwierała
choć średniówka szans nie miała nas
rozdzielić.
Doskonale zaś pamiętam, moja mała
nocną lampkę, wspólne wiersze przy
niedzieli
i ten pokój tylko nam dedykowany,
światła nocy, nagie ciała, miękki dywan,
stolik cały w apostrofach upaćkany.
Zgasły gwiazdy na lat kilka. Tak już
bywa...
autor
Dystyngowany Pan
Dodano: 2020-05-25 22:02:18
Ten wiersz przeczytano 1343 razy
Oddanych głosów: 18
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (17)
Kuszące te literackie gody, dlaczego nie?:)
Rozmarzony wiersz
Pozdrawiam :)
Rozbłysk
Zmilkły gwiazdy, zastygł księżyc. Cóż - tak bywa.
Wciąż pamiętam, tam w pokoju jasną łunę.
Dedykacje i tęsknoty czas poskręcał,
w nim nastroje, chwile płonne. Po świt frunę.
Magia chwili cofa czas, urzeka nutą
zatraconą w oka mgnieniu, ze snu budzi.
Tamte strofy, czar poezji, nić zasnutą
w pajęczynie zapomnienia - chce do ludzi.
Być płomieniem aksamitnym, tlącym zorze,
te poranki rozbudzane kawy wonią.
- Mam z myśli wyrzucić? To stać się nie może.
Czas ucieka, gwiazdy zgasły. Zmysły płoną.
Przydarzyło się jak widać też i Panu
mimo że Dystyngowany brzmi tu godność
w sen głęboki zapadł i spał aż do rana
zatrzymany pod kołderką pewnej nocy
A ta nocka trwała krótko - ze trzy latka
Czyżby była piękna Lola małolatka?
...brawo!
Dystyngowany Pan i piękny, romantyczny wiersz - czego
chcieć więcej? Pozdrawiam serdecznie :) B.G.
Brak słów uznania. Tak czarować wierszem, wabić
przenośniami potrafi tylko Pan. Rozpoznaję rymy z
zamkniętymi oczami i dziękuję niebiosom za powrót. A o
tym wiersz w moich kartkach...:)
jak cudownie się zanurzyć w takiej miłosnej poezji.
Piękny bardzo wiersz. Niespełnienie wiecznie żywe.
Pozdrawiam.
Boze! - gdybym ja tak mogł - tak potrafil -
jej...napisać! - Anno! - wybacz! - nie potrafię!...
Wstrząsająco piękne:)
:)
Też pamiętam te listy...
A wiersz, jak zwykle dobry i jak zwykle przypomina mi
znajomy styl, dobry styl...
Dobrej nocy życzę :)
Krzemanko, to nieco bardziej skomplikowane :)
też przypominam sobie
jak krzemianka
http://wiersze.kobieta.pl/wiersze/fantazje-oczekiwania
-474668
Piękny wiersz, przeczytałam kilka razy, z
przyjemnością :)
Pozdrawiam serdecznie :))