Dlaczego to zrobiłaś

Moja przyjaciółko w sierpniu obchodziłaby razem ze mną urodziny - ona 60 a ja 63, ale nie chciałaś żyć.

Było późne popołudnie, kiedy zadzwonił telefon.
W słuchawce usłyszałam zapłakany głos, którego nie rozpoznałam.
Ale już wiedziałam że stało się coś niedobrego.
- Dzień dobry pani Grażynko- mówi Tomek -moja mama nie żyje.
Zaniemówiłam. Nie mogłam wydobyć z siebie żadnego dźwięku.
Coś mnie ściskało w gardle, a on mówił dalej-
- Moja mama poszła do babci i wyskoczyła z okna. Dam znać kiedy pogrzeb.
Ja dalej nic nie mówiłam. Telefon się rozłączył, a mnie z ręki wypadła słuchawka.
Usiadłam, z oczu płynęły mi łzy, których nie mogłam, a nawet nie chciałam powstrzymać.
I ciągle słyszałam jego słowa...

We wrześniu będzie pięć lat jak moja przyjaciółka odebrała sobie życie.

A ja nie mogę uwierzyć, że jej nie ma.

Ciągle myślę czy mogłabym ją powstrzymać przed tym krokiem,
gdybym wiedziała, że ma takie samobójcze myśli.

Do dziś nikt nie wie, dlaczego to zrobiła.

Nigdy się nie pogodzę, że jej nie ma.

autor

graynano

Napisany: 2014-07-25 Dodano: 2014-07-25 14:39:24

Ten wiersz przeczytano 1363 razy

Oddanych głosów: 34

Rodzaj Bez rymów Klimat Dramatyczny Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie