Dlatego tak się dzieje!
"Nie chcę dłużej Cię słuchać,
nie chcę płaczem wybuchać...
wyżywać się na innych-
za to co mi robisz...
za to,
że w mych myślach bezustannie istniejesz i
nie odchodzisz.
Nie chcę pamiętać o Tobie...
a jednak to robie!
Czemu nie umiem zapomnieć,
choć na krótką chwile...
no czemu?
Gdybym zapomniała i kochać Cię
przestała...
nie byłoby problemu,
ale widocznie nie może być to "po
Naszemu"...
to wola jednynie Boga,
kiedy odejdzie ta straszna trwoga,
ten ból,
te cierpienie...
kiedy w końcu odnajde schronienie,
ukojenie od tego wszystkiego...
Chcę w końcu odejść,
wolną...
szczęśliwą...
znów być!!!
Tylko czemu ja nie umiem zapomnieć o
Tobie?!
Czemu nie potrafię przestać o Tobie
śnić?!
Czemu chcę ku Twego boku być?!
To chore wiem...
bez żadnych ściem!
Lecz mi naprawdę trudno pogodzić z tym
się...
nie potrafię zapomnieć-tego co było!
Dla mnie zawsze najważniejsza jest i będzie
miłość...
To wszystko co się działo,
dla mnie ogromne znaczenie miało.
Kochałam Cię...
Czasem brak mi Ciebie,
choć wiem,
że kiedy potrzebuję pomocy mogę liczyć na
Ciebie...
jednak to nie jest już tak samo...
jak wtedy gdy byłam Twoją damą...
ale zawsze jesteś w potrzebie i cenię
ogromnie za to Ciebie...
Tylko dlaczego nie jest już tak
wspaniale??!...
może Ty już nie pamiętasz jak było...
wcale??!...
i chyba dlatego tak się dzieje..."
Twaroshq... echech... pozdrawiam moje psyjaciółki: Kermitka, Iwonećke i Luisskem:* oraz moją koffaniutką Anusiem:*
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.