Dłoń swą podajesz

Oczyma duszy na mnie spoglądasz
A sercem wybaczasz, co popełnione,
Nic w zamian za to ode mnie nie żądasz
Bo wiesz, że to moje gdzieś zagubione.

Dłoń swą podajesz gdym w zatraceniu
Nie mówiąc, nie prosząc, bez słowa zbędnego,
Podajesz lekarstwo gdy dusza w cierpieniu
Gdy tak jest odległa od dnia dzisiejszego.

Tyś jest tym dobrem co nie zachodzi
Co chłodzi rosą mój umysł gorący,
Chcę trwać w Twym sercu, niech nie odchodzi
Bom ja bez Ciebie jak kwiat ten więdnący.

środa, 15 kwietnia 2009
13:06:36

autor

czarny63

Dodano: 2009-04-15 14:20:05

Ten wiersz przeczytano 427 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie