Długo szukała...
Zanim fale zmyły ślady stóp
skierowanych w jej stronę
zdążyli paść sobie w ramiona;
na piasku - jeden kształt
jeden cień wspólne szepty
dwa ciała zapłonęły ogniem
żaru namiętności nie ostudził
zimny wiatr wiejący od morza.
autor
_wena_
Dodano: 2015-05-02 16:37:16
Ten wiersz przeczytano 5431 razy
Oddanych głosów: 107
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (136)
Dziękuję kolejnym gościom za wgląd i ciekawe
komentarze. Pozdrawiam wszystkich serdecznie.
Witaj, mówią z kto szuka to znajdzie, i Tobie miłość
los ofiarował, dzięki za odwiedziny,pozdrawiam
serdecznie.
I piękne imiona nadała.Pozdrawiam:)
Subtelny i delikatny wiersz
Miły i delikatny wiersz
Bardzo ładnie wenuszko, a zakończenie idealne.
Pozdrawiam
Bardzo liryczny,ciepły,romantyczny wiersz,a gdzieś nad
tym wszystkim,to,co najpiękniejsze-miłość-jako cel
życia chyba każdego człowieka...pozdrawiam ślicznie
Na piasku nadmorskim jeden kształt - bliskość w
miłości rzecz podstawowa - Pozdrawiam serdecznie
Długo szukała aż...
Bardzo cieplutko i extra.Pozdrawiam.
Zaczarowany obraz nadmorskiej miłości, która tam się
narodziła i przetrwała. Bardzo na tak! Pozdrawiam Cię
Wenuszko bardzo serdecznie:-)
Nadmorska miłość, pięknie się zaczęła zauroczyłaś
mnie wersami, kocham szum morza:)i Twój wiersz bardzo
przypadł mi do gustu wenuszko kochana-:)
Pięknie i bardzo romantycznie. Pozdrawiam .
No to współczuję Ci kochana, chociaż nigdy nie
doznałam bólu z tego powodu. Śpij kochanie, śpij, sen
to zdrowie :) Życzę przespanej nocy :)
Nie mogłam wytrzymać biorę zastrzyki na Rwę a one mnie
usypiają. Miłego:-)