Do P.
"Do P."
Mimo że między nami nie ma już nic
Trudno pogodzić się z faktem
Że osoba którą się szalenie kochało
Odeszła na zawsze
I już nigdy
Nie będę mogła pójść z nią na spacer
Nie będę mogła chwycić jej za rękę
Nie będę mogła przytulić, czy pocałować
Bo wszystko już jest skończone
I ja mam kogoś...I ty masz...
To czuję wciąż coś do ciebie
Nie mogę się od Ciebie uwolnić
Od wspomnień tak pięknych i bolesnych
Nigdy nie wyrzucę ich z pamięci
Nie umiem i nie chcę
Bo to Ty byłeś moją pierwszą miłością
Nauczyłeś mnie brać z życia jak
najwięcej
I jak najmniej się smucić
Nie wiem co to jest
Gdy patrzę w Twoje oczy
I gdy Ty patrzysz w moje
Widzę coś niesamowitego...
Tęsknotę? Żal?... Uczucie?
Otwórz się przede mną choć raz
I powiedz wszystko co chcesz, co czujesz
Tak bardzo jest mi to potrzebne
"Kreślisz na szybie szkic...Mych planów, z których nie pozostało nic..."
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.