do Ariadny
rzuciłaś uczuć szarą nić
czemu nie złotą
wiesz Ariadno chciałabym śnić
ta droga jawą
tutaj spotkania w pół słowa
w ziemię wbity wzrok
szeroko-bezkresna droga
bez cienia obok
w mirażach betonowych tkam
widma szarych dni
szarość mym ulubionym tłem
w krajobrazie tym
Ariadno wskaż w labiryncie
ślady Tezeusza
zaczarowanym dotknięciem
kolory skuszą
wyplącz ze zmysłów szarości
Minotaura
a utkam ślady na moście
tęczową barwą
Komentarze (4)
Ta nic Ariadny uratuje jeszcze wielu...wiersz z
przesłaniem pełęn nadziei
Ciewawe marzenie,,pelne tesknoty,,,
pozdrawiam wiosennie z daleka.
rzuciłaś uczuć szarą nić ...ładnie pomyślane ...:)
Wiersz były ciekawszy, gdyby miał stały rytm.