Do białego świtu

Oj rozmarzyłam się ,
piękna i pożądana miłość...
pozdrawiam milutko Wojter:)

Już mam ochotę .. na te przyjemności chciałbym w
twoich ramionach do świtu gościć ..
ładny wiersz .. na zmysły działa ..

Dziękuję za komentarz
Gratuluję - odważny wierszyk
skreśliłaś
Pozdrowienia

ładne zaproszenie, trudno się takiemu oprzeć :-)

Ładna prośba - pełna miłości i pożądania - Pozdrawiam
serdecznie

Ladny wiersz. Szkoda tylko, ze czesto gdy nastanie
swit to czar pryska. U ciebie jest jednak inaczej i o
to chodzi. Pozdrawiam.

Troszkę banalna treść, ale zasługuje na plus +)

GRAFOMANIAAAAAA

miłość tak ściśle otoczona romantyzmem,że słowa
komentarza nie da rady wetknąć i aż dech zapiera, że
niektórzy umiom tak kochać - mi mięśnie drgać nie
chcą, chyba,że te mimiczne bez względu na barwę świtu
, ale każdemu wolno kochać jak lubi i to co lubi..

-- takim słowom trudno się oprzeć, mam nadzieję , że
dotarły do nadawcy.. :)

Piękne marzenie o spełnieniu,pozdrawiam słonecznie :)

Piekny wiersz,pozdrawiam serdecznie

Bardzo romantycznie, z przyjemnoscia przeczytalam:)
Pozdrawiam:)

Czy świt zawsze musi być tak blady? Chyba, ze jest
tylko zetlałym wspomnieniem minionej nocy!
serdeczności

"przytul mnie.."
b. ładny wiersz, pozdrawiam:)