Do buntownika z wyboru

Jak meduza unosząca się w wodzie
Jak piana utworzona z morskiej fali
Bujasz w niej myśląc: "Bunt jest w modzie.
Beze mnie nic się tu nie zapali".

Cały czas szamoczesz się w szale
Mówiąc: Mój los - mam go w rękach
Niech się inni dają nieść nawale
JA sobą rządzę. Chcę tego. Nie pękam.

I gdy wreszcie meduzo wypłyniesz na plażę
Pianą położysz się na gorącym piasku
Czym jesteś? Bezkształtną masą, mdłą w słonecznym żarze
Brunatną breją smaganą wiatrem o brzasku.

Czasem warto ciut odpuścić, brachu
Szkoda życia by wolnym konać tu na piachu
Pogódź się. Powiedz "Fala moim domem
Z nią jestem. W niej żyję. Nie tonę..."

autor

Zark7

Dodano: 2009-03-02 10:13:53

Ten wiersz przeczytano 550 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie