Do celu

rytmiczny stukot pędzącego pociągu
przybliża mnie do przeznaczenia
zmieniające się za szybą krajobrazy
oznajmiają o umykającym czasie
w drodze podążania do celu
marzeń i fascynacji
zamykam oczy czując radość
dostrzegam obrazy dotąd niewidoczne
w sercu czuje ulgę i spokój
cierpliwie oczekując na kres podróży
w ciszy i skupieniu oczekuję
ustał rytm - postój

otwieram zniecierpliwiony oczy
dotarłem do wytyczonego celu
zadowolenie zmieszane z oczekiwaniem
mijam tłumy nieznanych ludzi
podążając w wyznaczonym kierunku
głos serca wskazuje dalszą drogę
czuję choć nie widzę
że to właśnie tam czekasz na mnie
droga się wydłuża wraz nią czas
pomimo trudu i przeciwności
podążam do przodu
moje oczy dostrzegły oczekiwany obraz
a serce przyśpieszyło rytm
upadam popychany w tłumie
bardzo szybko podnoszę się - gotowy
przyśpieszam krok
podążając w twoją stronę
aby ...




31.10.2002.

autor

kazap

Dodano: 2012-02-29 10:38:14

Ten wiersz przeczytano 1241 razy

Oddanych głosów: 35

Rodzaj Biały Klimat Rozmarzony Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie