DO CIEBIE
Serce rozdarte ściskam, w mocnej teraz
dłoni,
z nadzieją, że to co utraciliśmy czas
jeszcze dogoni,
że rana, która powstała zabliźnić się
zdoła
i serce "Wiktoria! Wiktoria" zawoła.
Przyjmijmy to wówczas niby niebios dary
dodające nam na przyszłość tak koniecznej
wiary,
że nie zmarnujemy zdobytego teraz
doświadczenia,
które dla nas dalsze życie na lepsze
pozmienia.
Myśl ta jak pajęczyna mocno mnie oplata,
że jest to możliwe na życia, też jesienne
lata.
Szczęście w każdy wieku może być
łaskawsze.
Oby i u nas zagościło już teraz na zawsze.
Komentarze (5)
Pięknie ujęte lata wieku starszego pod przykrywką
jesieni.
Szczęście w naszym wieku możę być łaskawsze.... podoba
mi się. Cały wiersz ładny. Zgadzam się z ejon -
niemarnujmy doświafdczeń i cieszmy się szczęściem.
Plus.
Skoro bohater w ostatniej zwrotce potwierdził, że
znalazł odpowiedź na drogę do zwycięstwa i wiek nie
wyklucza , a może nawet przez pryzmat doświadczeń
pomaga odnaleźć klucz do szczęścia. to tylko
gratulacje i oby do końca z takim przeświadczeniem!
Nie marnujmy doswiadczen,chwytalmy szczescie i cieszmy
sie nim.Podoba mi sie wiersz.
Wiersz pisany serduszkiem,może troszkę forma
niedoprawcowana i wkradły się literówki ale ogólnie
dobry wiersz