Do ciebie
Sukającym odpowiedzi...
Czułam się dziwnie.
Jakbym stojąc z boku
obserwowała swoje ruchy
i zmieniający się
z momentu na moment
wachlarz uczuć.
Pierwsza ciekawość,
jakim człowiek ten
prawdziwie jest.
Potem żal,
a może to była złość.
Powód?
Ot tak... rozczarowanie.
Kilka chwil w chmurach.
Impuls zdarzeń.
Myśl następna...dziwna?
Nie.
Po prostu szalona.
Skrawek odwagi...
Co było dalej?
Pamiętam.
Lecz teraz to
dręczy mnie...
Czy prawdziwe
to były iskry?
Czy zmieniły coś?
Odpowiesz?
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.