Do Ciebie
przelewasz miłość głosem,ja obrazem i słowem...
Pod kopułą gwiazd
w zieloności traw
w szumie strumienia
w zagłębieniu dłoni
-popatrz w głąb siebie-
W pucharze czereśni
w gęstym mroku
z zamkniętymi oczami
wprost-pod powiekami
-odnajdziesz mnie-
Po śladach stóp
moich,nie-moich
może tak,może nie
idź przed siebie
a odnajdziesz swą drogę
mojemu Michałowi...
autor
akwarela
Dodano: 2007-09-22 15:46:05
Ten wiersz przeczytano 415 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
"Pod kopułą gwiazd..."- ładne , delikatne wyznanie dla
Michała.Miłości nie można naciskać.Ona po prostu jest,
albo jej nie ma...:)