do ciebie...

I chociaż mnie nie słyszysz
ni uwagi na mnie nie zwracasz to...

Tyś moim natchnieniem i moją ikoną,
którą wielbię każdego ranka, gdy ze snu zbudzony podziwiać mogę jak zawsze w zachwycie tę twoją urodę.
I nie jest ważne czy jesteś świtaniem, promieniem jasnym lub chmurnym szarym obliczem.
Zawsze z radością cię witam.

Jesteś obecną w każdej chwili trwania,
gdy jem śniadanie lub czytam gazetę
i nawet kiedy na świat się obrażam,
ty wlewasz mi w duszę nadzieję błękitem.

Jesteś mi matką cierpliwą i żoną co słońcem jaśnieje,
oraz kochanką raj w tęczy blaskach obiecującą.
Tyś przyjacielską jest powierniczką
co wszelkich tajemnic dotrzyma zbolałe serce kojąc.

Jesteś radością będąc też bólem
i trwałą opoką istnienia.
Bywa, że nakarmisz radością lub łzami czasami napoisz, żarem przypalisz
lub gromem zganisz, to kocham cię za to,
że jesteś taką jaką jesteś.

I tylko żal mi, iż tak mało cię cenią i niszczą,
na siłę próbując zmienić, ci co mniemają,
iż są twoimi władcami.

autor

Argo

Napisany: 2020-02-28 Dodano: 2020-02-28 18:09:47

Ten wiersz przeczytano 663 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Biały Klimat Refleksyjny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie