do ciebie (III)

Ale świetna treść...niesamowicie do mnie
przemawia...jestem pod wrażeniem :) pozdrawiam
cieplutko ASie :)

Piękny cykl "do ciebie". Poezja powinna wydobywać to,
co niewidzialne.

...krótko i treściwie...miłego dnia.

PS.co do Twojego kom.u mnie-nie będę ściemniać,bo nie
umiem tego robić...nie znam autora,wiem co znaczą
słowa,angielskiego uczę się dopiero z
pierwszakiem...proszę wiec o autora...a wiem że warany
śliną...oglądałam filmy o ich życiu na Komodo...i
dziękuję za wizytę tak zacnego autora:))

W samej rzeczy - przez dwa punkty życia nie przechodzi
prosta, wręcz są wycinki wszystkich pozostałych
krzywych.

Przemyślana, trafna refleksja.
Wiersz jak na AS-a przystało.

Gratki. Uznanie :)

owszem życie jest i jest finał a w środku niewiadoma
...droga bez znaków drogowych chociaż, może nie tak
całkiem do końca ... - wybory na wadze sumienia - ...

Wspaniały i bardzo wymowny wiersz, na temat wiersza i
życia.:)
Pozdrawiam.:)

Nic dodać, nic ująć... bo to prawda. Pozdrawiam :)
B.G.

Prosta pojawia się na monitorze,gdy życia brak...
Życie wyszło z chaosu,
myślę, że nie da się go do końca uporządkować, wiersz
jak zwykle oryginalny, jak to z poezją bywa,
no cóż, nie każdy jest z nią za pan brat.
Serdeczności ślę :)

Super!
Miłego dnia życzę

Wspaniały wiersz i jedna z najbardziej błyskotliwych
definicji życia, jakie znam. Niskie ukłony dla Autora
:-)

Dobre rozważania.
Uważam podobnie, aby stworzyć wiersz trzeba umieć
dostrzec to czego inni nie dostrzegają choć mają to w
zasięgu wzroku.
Pozdrawiam AS:)
Marek

to prawda, życie to linia zawiła...pozdrawiam:)

super pozdrawiam

/bo życie
to dwa punkty

przez które nie przechodzi prosta/ potwierdzam...
dobra miniaturka;)