Do Córki
Mojej najukochańszej Córeczce!!!
Jesteś przy mnie i ze mną
Sercem, duszą, ciałem
Jesteś tuż, tuż obok
A jednak, gdzieś...nie wiem
Dzisiaj piłam kawę
Tak jak kiedyś z Tobą
Krzesło tak złowrogo
Patrzy puste, obok
Gdybyś była bliżej
Córeczko kochana
Jak ptak bym do Ciebie
Na skrzydłach leciała
Pragnę, przecież tylko
Raz na jakiś czas
Porozmawiac z Tobą
Nie przez skype - w twarz
Czy tak wiele Córciu
Twoja matka chce?
Jesteś moim skarbem,
przez Boga mi danym
Mym dzieckiem najdroższym,
tak dobrym, kochanym
i gdziekolwiek będziesz
Nic tego nie zmieni.
autor
sareneczka
Dodano: 2008-12-31 11:00:16
Ten wiersz przeczytano 559 razy
Oddanych głosów: 18
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
Niedawno zapoznałam się z Twoimi wierszami i czytam je
maniacko. Są piękne.
Pięknie i wzruszająco-pozdrawiam
Ileż matczynego, najpiekniejszego uczucia w tym
wzruszającym wierszu.
Oby w Nowym Roku te puste krzesło było często zajęte.
Smutny, ale piękny.
Przejmujący i prawdziwy.
Po prostu masz talent!