***Do cywila ***

***Wiersz ten to dedykacja dla wszystkich, którzy odbyli i odbywają służbę wojskową - oby tak jak ja szczęśliwie opuścili mury koszar :)

Ach, jaka radość serce ściska
gdy dom swój zobaczę z bliska.
I tylko minie dzionek, noc
i nie przykryje mnie ten wstrętny koc
Lecz ciepłe dziewczę i poduszka,
a ona uśnie przy mnie snem kwiatuszka.
I rano nie usłyszę słów pobudki,
lecz ojca głos – nalałem do kieliszków wódki

Śniadanie zjem sobie z rozkoszą
w pokoju Brata wesołe dźwięki się roznoszą.
I gdyby czas zatrzymać nagle,
nie wracać więcej w mury MON-u.
Spokojnie pędziłbym swój żywot
w zwyczajnym Polskim prostym domu.
Bo tu Cię czeka wolność i radość człowieku,
a w wojsku jesteś więźniem
nie zależnie od służby i wieku.


Lecz wciąż liczę dni, tydzień za tygodniem,
co wolno mija.
I wiem, że nadejdzie ten dzień,
dzień wyjścia do cywila
Bo w wojsku dzień się wolno ciągnie,
a dwa lata MON-u w życiu
To przecież nie chwila.

autor

Qmpel

Napisany: 1989-04-10 Dodano: 2004-06-23 14:52:53

Ten wiersz przeczytano 825 razy

Oddanych głosów: 24

Rodzaj Rymowany Klimat Radosny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie