Do Ewy (skandallist)

Namieszałeś.Powiedz w którym szpitalu przyjmuje. Może
i mnie przebada. Pozdrawiam:)))

Tak teresko: pozostalo to fantastyką i
fantazjowaniemm:)))
Pozdrawiam serdecznie:)

Fascynująca fantastyka... a jak opisana...
Pozdrawiam

Waldeczku: ponoc medycyna i plastyka cudow dokonac
moze: przyszlośc moze okazac się obiecująca:)))
serdecznie pozdrawiam:)
Nie ironizuję ,wbec tych,ktory rozwiązuje jakięś ich
isttne problemy -oile wynikają z samej natury - nie -z
deformującego osobowośc zycia.
:)

Wiktorze już żałuję... że nie jestem kobietą i ten
wiersz nie jest dedykowany do mnie ...

Gdybym Cię Wiktorze nie znała (oczywiście z wierszy)
może i bym żałowała że nie do mnie ten list, ale wiem,
żeś zbereźnik nie do podrobienia, to tylko przyjmij
pochwałę za kolejny udany, choć wygwiazdkowany ale
taki wiktorowy wiersz.
I oczywiście, zaproszenie ode mnie masz zawsze na
wierszowaną stronkę, bo nie po to piszemy te wiersze,
by wisiały samotnie, ale by ludzie zaglądali - śmiali
się lub płakali, a nawet czasem i do oczu sobie
skakali.
Z pozdrowieniem i zaproszeniem, choć nie Ewa.

Matko kochana, dobrze, że wróciłam , bo przegapiłam
plusik za pierwszym razem :)

Witam :-) bardzo intrygujący i świetnym stylem
napisany wiersz, wyzwolił we mnie dawne wspomnienia,
pozdrawiam serdecznie :-)

Widzisz Dorotko, to jestjeden z moich problemow: moj
prawdziwezyciepozostaj fikcją. Bylo mi latweij, kiedy
bylo wymierne - w jakiejś produkcji, uslugach- de
faktow przeladanych na jakieś pieniądz- uzupelniając,a
le nie zastepujące ralacj osobistych. - ludzie jednak
potrzebuja konkretu: daltego na wiersz trudno
przelozyc na mozliwośc wspolnegopicia kawy:zwykle
oprocz drugiej osoby - potrzebna jes kawa, stól -
fizanka... - itd. - stąd i osob zaczyna brakować, bo
moje facynacjami - osoby te bywają zmęczone:i ja - i
one - ptrzbujemy po prostu kawy i piwa. Niedasię na
stalw wspolistniec tylko na bazie mentalnosci -
zwlaszcza nadmirnie zmiennej.
serdecznie pozdrawiam:)

Wiktorze, ja dopiero poznaję Cię poprzez Twoje wiersze
i muszę stwierdzić, że dla mnie każdy wiersz, to inny
Wiktor (Poeta), styl masz taki sam (rozpoznawczo
indywidualny). Dziś widzę w Tobie romantyka, który
ubrał swój wiersz w cudne metafory. Szkoda tylko, że
ta miłość była wymierna, obliczona...Z wielkim
podobaniem poznałam Wiktora - romantyka. Mam słabość
do romantyzmu. Pozdrawiam i serdeczności zasyłam :)

Renata Sz-Z i mala.duza.:)
bardzo dziekuję Wam za malutkie komentarze. małe - a
cieszy. A że dwa komentarze - to cieszy podwójnie. -
Tym bardziej, ze kazdy -mimo zwięzlości swojej - mam
wrazenie- wybrzmiewa jednak - choc dorobinkę - nie
seryjnością -"sztampą przyzwitości" (że czasami - po
prostu trzeba napisac kazdemu coś milego) - ale
wybrzmiewa to - jednak odrobine chociaz osobiscie. -A
ze w milej i pohcwalnej tonacji - to tym bardziej
przyjemnie.
Komentarze - mimo, ze janie zawszena pisanie ich
mamsilę - spawiają mi radośc - niee tylko
jakodowartościwanie, ale samo komentarzowe odnotowanie
mnie (nawt na nie - - jako sygnal - pod adresem)jes
dlamnie o tyle wazne,ze pozwla mi na zastapienie zycia
wylaczne mentalnego - odrobiną rzeczywistego -
pisanego kontaktu. - to jestpowrotem i nawiązaniem do
rzeczywistośc,jakimś wsołuczestnicznem w realizacji. w
gotowaniu obiadow dla sameg siebie - jakoś satysfakcję
trudno mi odnajdywać. Tak więc napisanie wierszaczy
kmentarza - z braku innych mozliwości -zastepuje mi
prawdziwe zycie. - a komentarz napisany do mnie -
wieksza ma wrtośc niz najbogatsze zycie wwnetrzne - i
rozmowy - realizowane jedynie na plaszczyznie umyslu.
tak to wydglada u osoby ,z orzeczeniem psychiatrycznym
- "schizofrania".
Pozdrawiam serdecznie:)

Dziękuję Ci za uwagę Krzemaniu:) - mala literka -
celowo i świadomie - nie w poczyccu zanizonej
samooceny: moze przeciwnie - w pczuciu wielkości
raealizacji, do ktorej się "przymierzalem".
Funkcjonowane tego wiersza w mojej swiadomosci
obarczone jest tym, co bylo pozniejsze: istotna - ale
tylko fascynacja. O tle slusznea dl mnie wazne jest
twoje okreslenie :miłosny dialog". faktycznie:wiersz
napisalem poszukując przwdziej milosnej bliskości i
pelnej jej realizacji - po jej - ze tak powiem -
zwyczajnym - portlowym "puszczniu oka".
Pozdrawiam serdecznie:)

Dziękuję Ci za uwagę Krzemaniu:) - mala literka -
celowo i świadomie - nie w poczyccu zanizonej
samooceny: moze przeciwnie - w pczuciu wielkości
raealizacji, do ktorej się "przymierzalem".
Funkcjonowane tego wiersza w mojej swiadomosci
obarczone jest tym, co bylo pozniejsze: istotna - ale
tylko fascynacja. O tle slusznea dl mnie wazne jest
twoje okreslenie :miłosny dialog". faktycznie:wiersz
napisalem poszukując przwdziej milosnej bliskości i
pelnej jej realizacji - po jej - ze tak powiem -
zwyczajnym - portlowym "puszczniu oka".
Pozdrawiam serdecznie:)

taki wiersz trzeba powolutku... wtedy wybrzmiewa
ociepleniem myśli gdy biegną w tę czy w tamtą stronę

Dynamicznie i z przytupem,
fascynacja padła z hukiem ;)
A tak poważnie to wiersz kipi emocjami i wciąga
bardzo. Niezmiennie mnie zadziwiasz Wiktorze :)
Pozdrawiam z uśmiechem:)