Do jedynej

Dla ukochanej, która nigdy mnie nie pokocha...

Szafiry- nic nie znaczące kamienie,
Oczu mojej miłej nigdy na nie nie zamienię,
Głębi ich i barwy nikt pojąć nie zdoła,
Gdyż bycie pięknymi jest im przeznaczone zgoła,
Takowe też usta mej pani są,
Czerwienią rubinu urzekają duszę mą,
I włosy agatu czernią, i policzki opalu bielą,
Bowiem me słowa, słowa innych powielą,
Zieleni, czerwieni, czerni i białości,
Można oglądać do najpóźniejszej starości,
A gdy wzrok zawiedzie – dotykiem odczuwać je trzeba,
A gdy dotyk ujdzie – modlitwy należy wznosić do Nieba,
Aby i smak i dźwięk słów szmaragdowy,
Był miły dla ucha niemowy,
Klęczącego przed ołtarzem twej urody,
Napawającego się twoją słodkością większą niźli wszelkie miody.

autor

Archangel

Napisany: 2007-04-15 Dodano: 2007-04-15 21:47:12

Ten wiersz przeczytano 534 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie