Do jesieni
Remiś już nic nie będzie tak jak dawniej :( Odpoczywaj w pokoju [*] Czekaj na mnie na niebiańskich niwach.
O jesieni, o jesieni,
miałaś życie nam odmienić,
miałaś utkać dywan z marzeń
rozpromienić smutne twarze.
Ubrać drzewa w złote liście,
kosz kasztanów dać na szczęście,
wskrzesić śnięte gwiazdozbiory,
precz przegonić złe chochoły.
Lato ciebie wyprzedziło,
w czarną suknię, przyoblekło,
nim odeszło za horyzont
kir żałobny w duszę wpięło.
Zamiast walca, Marsz Chopina
w winobluszczach grają świerszcze.
Pusto wszędzie - głucho, niemo...
Ból zapętla moje serce.
O jesieni, o jesieni
nic z przeszłości nie odmienisz.
Nie wypijesz za mnie czary
bicia serca też nie wskrzesisz.
Ty-y. dn : 22.09. 2020 r.
autor : /wanda w./
autor
wandaw
Dodano: 2020-09-22 00:26:39
Ten wiersz przeczytano 2413 razy
Oddanych głosów: 49
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (59)
Witam i pięknie dziękuję Kochani.
Pozdrawiam wszystkich bardzo serdecznie. Życzę miłego
wieczoru
Wando
przytulam...
Oczy się zaszkliły, coś ścisnęło mnie za gardło, brak
mi słów.
Wandeczko, do serca Cię przytulam.
Piękny wiersz. Tęskny, bo wiadomo. Serdecznie
pozdrawiam .
[*]
wandaw...
Piękny wiersz! , sercem napisany.
Trzymaj się mocno, bo miłość masz wytatułowaną w
sercu...
Wszystkiego dobrego!
Pozdrawiam Ciebie serdecznie
I mnie wiersz wzruszył, a serce zawsze będzie biło -
póki się pamięta...
Witam i pięknie dziękuję Kochani.
Pozdrawiam wszystkich bardzo serdecznie. Życzę miłego
wieczoru.
Ja też miałam wielką nadzieję, że wszystko obróci się
na dobre i jesień przyniesie Wam ponownie moc
szczęśliwych chwil ze sobą, ale niestety los chiał
inaczej.
Łączę się w smutku z Tobą, a wiersz jak zawsze PIĘKNY.
Pozdrawiam ciepło .
Bardzo piękny...
Piękny wiersz - zrodzony z żalu i tęsknoty
serca...przytulam sercem:-(
Wandziu - trzymaj się. Ja jeszcze nie mogę Waszej
tematyki komentować.
Piękny wiersz Wandziu... I ciągle tak przykro że stało
się tak ;(
Uściski Kochana :*
Przeczytałem jeszcze raz Wasze wiersze z ostatniej
antologii i radość że one powstały łączę się ze
smykiem z Tobą
Och, Wandziu... Przykro, że tak...
A wiersz chociaż smutny, to Piękny.
Pozdrawiam.