Do końca świata
gdy ją zawołasz
imieniem swoim aż
serce zaszeleści pod
zielonością twoich końców
wiatr świadkiem
z rozkołatania ościeży
jak nikt inny
na ziemi od wieków
pomknie w początek
gdy ją zawołasz
imieniem swoim aż
serce zaszeleści pod
zielonością twoich końców
wiatr świadkiem
z rozkołatania ościeży
jak nikt inny
na ziemi od wieków
pomknie w początek
Komentarze (27)
Dziękuję pięknie kolejnym gościom za odwiedziny i
słowa w komentarzach:)
Pozdrawiam wszystkich serdecznie i życzę miłego dnia:)
Nadzieja niechaj zawsze przy nas i niechaj pozwala się
ziścić planom.
Piękny wiersz, zatrzymał.
Pozdrawiam serdecznie :)
Ciekawa miniaturka, pozdrawiam Walentynkowo :)
Podoba mi się. Brawo.
Dziękuję serdecznie Norbercie i Kazimierzu za
przeczytanie i słowa...:)
Pozdrawiam cieplutko i życzę miłej, słonecznej
niedzieli:)
Bardzo ładnie i wymownie, pozdrawiam ciepło.
Do końca świata i jeden dzień dłużej warto mieć
nadzieję na lepsze jutro jednak już dzisiaj warto o
nie zadbać. Niestety bez pracy nie ma kołaczy. Bardzo
fajne mini. Serdecznie pozdrawiam Rozalio życząc
miłego wieczoru i udanej niedzieli :)
Serdecznie dziękuję za odwiedziny i słowa pod
wierszem: Halina Kowalska, fatamorgana7 i Grażynka:)
Dopisałem dwa wersy do wiersza, które mi uciekły
wcześniej. Pozdrawiam Was bardzo ciepło i życzę miłego
wieczoru:))
Świetna mini, to prawda, że ona jest niezwykle ważna,
poZdrówka ślę :)
Świetna miniatura Rozalio.
Pozdrawiam serdecznie :)
ŁADNY ...pozdrawiam serdecznie.
Odnalazłem Twój sonet. Jeśli chcesz mogę Ci tutaj
przesłać, Bartku.
Dziękuję pięknie gościom za przeczytanie i słowa pod
wierszem:)
Pozdrawiam Was serdecznie i pogodnego dnia życzę:)
Witaj Bartku!- tak, mam go w komputerze:)
Rozalko :-)
Znakomite Twoje mini :-) Uwielbiam takie
mini-klimaciki :-)
Mam pytanie, wybacz, masz może gdzieś zapisany mój
sonet o niespełnieniu? :-) Bardzo Cię przepraszam, ale
nie mogę go odtworzyć...
Pozdrawiam serdecznie :-) Bartek/bort