Do Małgosi. Tęskność na wiosnę

I znowu wiosna. Znowu wszystkie tkanki
Krwią nabiegają, albo niepokojem.
Znów po ulicach wiodą przedszkolanki
Gromadki dzieci – nie ich i nie moje.

Znów ptaki w drzewach wrzeszczą jak szalone,
A gdy kretony wiosenny deszcz zmoczy
To niebezpiecznie bluzki naprężone
Na piersiach dziewczyn, przyciągają oczy.

Wszędzie zielono i już pachnie majem,
Kaczka pisklaki prowadzi po wodzie...
I znowu złodziej pod dworcem sprzedaje
Kwiaty, co nocą ukradł w mym ogrodzie.

Gdybyś tu była, nie byłoby smutków,
Bo brak by było do szczęścia przeszkody.
Usiadłbym z Tobą w kawiarni ogródku,
Pierwsze w tym roku jedlibyśmy lody,

A później poszedłbym do jubilera,
By wybrać parę wytwornych obrączek,
Pogoda byłaby śliczna, jak teraz...
Przyjedź Małgosiu nim wiosna się skończy!

autor

jastrz

Napisany: 2019-04-21 Dodano: 2019-04-22 00:07:03

Ten wiersz przeczytano 1132 razy

Oddanych głosów: 22

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Samotność

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie