Do mamy

Dlaczego odeszłaś mamusiu kochana?
Twa śmierć jest ciągle niezrozumiana
Zostawiłaś Nam po sobie ogrom smutku piekielnego
Odeszłaś bez słowa, bez cienia goryczy, bez wytłumaczenia...
Wiem, ze często na Ciebie krzyczałam, narzekałam ale w głębi serca Cię bardzo kochałam...
Me serce wciąż płacze i wola cię skrycie
Ale słyszę tylko echo ciszy bezwzględnej
Bo pragnę usłyszeć Ciebie mamusiu, choćby nawet Twoje przykre słowa, wypowiedziane z Twych wyschniętych ust...
Cierpiałaś. Wiem, czułam to patrząc na twe zmizerniale i pokłute ciało:(
Wylewałam nad Twym łożem wieczności potok gorzkich łez
Płakałam, wołałam i prosiłam o wybaczenie
Ale odpowiadałaś tylko brakiem oddechu...
Ten widok mnie przerażał, wzbudzał lawinę szlochania
W tłumie wyraźnie słyszałam jak inni oddychają...
A Ty leżałaś tak bezruchowo jak kamień nad górskim potokiem
Twa sylwetka stwarzała widok jakby zwyczajnego trupa. ale Ty wciąż żyjesz i żyć będziesz w naszych okrytych żałoba duszach...
Swa niewinna mina wzbudzałaś w publiczności wyrazy niedowierzania...
Pytali: DLACZEGO? JAK TO MOZLIWE? Zwykle pytania retoryczne... Ale ja nie licząca się z nimi, wpatrywałam się ponuro w Twe sine dłonie
Muskałam Cię swymi zapłakanymi wargami w Twe zmartwione czoło ale Ty nawet tego nie czułaś...
Jakie to niemożliwe do opisania uczucie... NIE!!! To nie uczucie. To męka bez porównania z dawnymi smutkami.
Gdy zamykali Twoje loże, zwijałam się z bólu. Bólu, który ogarnął moje zmarznięte serduszko
Gdy spuszczali cię do mogiły... Hmmm... To cos niemożliwego. Ciągle wierze, ze gdzieś jesteś mamusiu moja kochana...

autor

leejr

Napisany: 2005-07-16 Dodano: 2007-02-04 18:04:01

Ten wiersz przeczytano 398 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Nieregularny Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie