DO NAJBLIŻSZEGO SERCA... PARSEKI

Grudki świadomości
rzucone w galaktyczne przestworza
bezgranicznej Mądrości.

Wysepki namiętności
miotane w kosmosie
burzliwych oceanów zmienności.
Samotne,
gubiące się w różnorodności.

Rozsiane po niebach gwiazdy.
Nie znają swojej przyszłości.
Nie znają swojej przeszłości.
Wciąż oddalają się od siebie
na bezpieczną odległość
wzajemnej nieufności.

Co przebieglejsze
budują pomosty miłości.

Dno wyobraźni?
Szczyt naiwności?

autor

jolly boy

Dodano: 2009-03-04 08:10:55

Ten wiersz przeczytano 637 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Nieregularny Klimat Pesymistyczny Tematyka Samotność

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie