Do Natchnienia

Korowodzie myśli dziwnych,
Kropel żaru mego,
Napełń duszę moją
Ogarnij mnie tym stanem
W którym wszystkie księgi napisano,
Wszystkie wiersze i dramaty.
Muzo najdoskonalsza,
Iskro życia poety,
Darze Najwyższego
Otocz mnie swą barwą,
Tchnij swą moc
W moje wątłe ciało.
Usta me zbyt słabe
Aby wymawiać twoje imię,
Ale spraw proszę
By nowe dzieło powstało,
Godne, niemalże doskonałe
Po którym oczy błąkać będą
Tak szybko i gładko
I dziwować się będą
Że to zwykłe
Chude palce piszą
Przy dotknięciu długopisu.

autor

Bodziszek

Napisany: 2003-03-25 Dodano: 2004-07-05 17:57:35

Ten wiersz przeczytano 469 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Biały Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie