do natury

przecierasz oczy
niedowierzanie
widzisz ptaki na ścianie
zamknięte w ramie spod pędzla malarza
szum drzew pracujące owady
wszystko na strychu zapisane w nutach
nuta po nucie wiolinowy...
klucze do domów zardzewiałe spoczywają na dnie sadzawki
tak do domów do każdej cegły przesyconej miłością
teraz to popiół
rozpadła się miłość krąży wśród nas
ludzi zapatrzonych w krzyż
człowiek po człowieku
kropla po kropli zeszklone oczy
kaleczy me ciało
krew
umieram z tobą mamo!

autor

***

Dodano: 2005-03-18 21:21:12

Ten wiersz przeczytano 653 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Wolny Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie