Do ojca! ( Boga )

Patrzysz na mnie z góry, widzisz moje błędy, moje żale i moje smutki i nigdy mnie samej nie zostawiasz na tym świecie. Ty nauczyłeś mnie walczyć zsyłając na mą drogę wszelakie przeszkody. Ty nauczyłeś mnie kochać stawiając u mego boku osoby tak bardzo mi bliskie. Ty nauczyłeś mnie być a nie tylko istnieć. Dałeś mi życie i uwolniłeś od męki. Tak wiele Ci zawdzięczam a jednak nie mogę Ci niczego ofiarować. Spraw bym miała wieczną nadzieję w chwilach, gdy wszyscy zwątpią w miłość, przyjaźń w życie. Wylecz mą niepewność i zatuszuj rany, które zadałam innym. Dopilnuj bym już nigdy nie chwyciła za żyletkę, bym nie zadawała sobie bólu i patrzyła na krew, która tak bezlitośnie będzie spływać po mej dłoni. Lecz gdy będę już blisko niej, oświeć mnie bym przejrzała na oczy. Gdyby coś mi się stało miej w opiece tego który został przeze mnie wybrany, otocz go miłością swoją i moją, dopilnuj by żadna krzywda go nie spotkała. Spraw by wszystkie marzenie nabrały kolorów, by żadna łza nie została już nigdy uroniona.
Ojcze Ty wiesz,ze Cię kocham. Spełnij moją wolę bo przecież i tak rozliczymy się u Ciebie, tam po Twojej stronie, tam na górze, tam w Niebie, w krainie wiecznego szczęścia!

autor

dymkowa

Napisany: 2006-06-30 Dodano: 2008-09-21 12:30:06

Ten wiersz przeczytano 636 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Biały Klimat Obojętny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie