Do Panów
To, co wczoraj się zdarzyło, to był istny
cud.
Panie do mnie napisały, listów przyszło w
brud.
Wiersz odezwę napisałem dla Nich
przeznaczony,
No i proszę, wiersz się przyjął, jestem
zaskoczony.
Więc Panowie, stąd nauka dla Nas wszystkich
płynie:
„wiersza nie pisz dla pokoleń, tylko
daj Dziewczynie”,
Ona jedna to doceni i obdarzy Cię
uśmiechem
Jak się mocno będziesz starał, może też i
grzechem.
(Tutaj troszkę przesadziłem, lecz nie
miałem rymu,
Grzech, a fe, tak nie wypada), wyrwie
Ciebie z tłumu.
Troszczyć będzie się o Ciebie dogadzać we
wszystkim
Piszmy dla Nich więc Panowie, nie ma jak
„KOBITKI” (ach, ten rym)
Co Wy na to?
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.